دانشجو در همه زمانها همیشه قشرآگاه و جلودار جامعه بوده است، چه شده که الان دانشجویان ما اینهمه فقر، زندانی درایران، زلزله ، نابرابری، اختناق و سرکوب و فشار را می بیند و در سکوتند.راستش دیدن این صحنه چقدر سخت است که قشر آگاه جامعه ما در سکوت و بی واکنشی بسر می برد، بجای حاضر بودن در صحنه اعتراضات و....
درد مردمش را می بیند، فروش کودکان و کودکان خیابانی و فروش دختران ایرانی , و دزدی سردمداران و خوردن حق مردم را می بیند و تماشاگر است.صحنه اعتراضات را می بیند و در سکوت است ، دانشگاه ما چقدر نزول کرده که پیشتازان جامعه بدنبال خود و در سکوتند و ازکنار آن رد میشوند، تنها تلاش آنها شده اعتراضات در خوابگاه یا صنفی .
ای دوستان دانشجو شما در برابر این همه فشار و سرکوب و ناعدالتی مسئولیت دارید، سکوت و بی واکنشی برشما شایسته نیست. آیا ندیدید یارانی مانند کیانوش و... که از کنار شما رفتند ولی درمقابل این دیکتاتور آخوندی سکوت نکردند.
دانشگاه تا بوده صحنه قیام و ایستادگی در برابر ظلم بوده است واین مسئولیت را همیشه دانشجویان روی دوش خود داشته اند.
ادامه در لینک
