راستش دیدن این صحنه ها هم دردناک است وهم غرورآفرین وافتخارآمیز،زیرا که انسانهایی هستند علیرغم سختیها وفشار، ولی حاضرند برای آزادی همه چیزشان را بدهند.بله چنین انسانهایی هستند که تاریخ را ورق میزنند چون این روزها علیرغم سختیهایش خواهد گذشت ولی آنچه میماند افتخاراست و سربلندی انسانهایی که هرگز تسلیم هیچ شرایطی نشدند.خبرنگار رسانه بی بی سی عنوان گزارشش را این گونه انتخاب کرده استک:چرا مردم هنوز هم در شرق حلب زندگی میکنند؟
عبدالکافی که دردانشگاه زبان انگلیسی تدریس میکند میگوید رژیم اسد درمورد ساختن کریدورهای بشردوستانه دروغ گفته ومیگوید.ما ترجیح میدهیم برگ درختان را بخوریم ولی عقب نشینی نکنیم.
اسماعیل درگروه کلاه سفیدهاست ، این گروه مردم مناطق بمباران شده را نجات میدهد.اوبما میگوید هرگزحلب را ترک نخواهد کرد.چون اینجا خانه من است، محل زندگی من است .
ما چیزی برای خوردن نداریم، نان وسوخت درعرض یک ماه تمام خواهد شد.بهترین امید ما این است که محاصره شکسته شود .اما نه نان میخواهیم ونه مواد غذایی، چیزی که میخواهیم آزادی وعدالت اجتماعی درسوریه است.عبدالکافی که یک دختر 8ماهه دارد میگوید هراتفاقی درحلب بیفتد دراینجا باقی خواهم ماند، خطردرهمه جا هست ولی آزادی درهمه جا یافت نمیشود.
وی میگوید ما اولین کسانی بودیم که خواهان آزادی شدیم ما نمیتوانیم اینجا را ترک کنیم، خون کودکانی که کشته شده اند ما را نمیبخشند، مردمی که درحال رنج کشیدن هستند ما را نخواهند بخشید.آزاد بودن دراین جهان ازهرچیزی با ارزش تراست.
ادامه درلینک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر