مرضیه زنی شجاع ومهین پرست بود او
درسال۱۳۰۳ درخیابان عین الدوله تهران متولد شد، پدرش مردی فاضل وروحانی بود ومادر
وی ازخانواده ای کاملا اهل هنرکه دربینشان مجمسه ساز، نقاش، موسیقیدان و.....
بودند مشوق اصلی اودرکارهنری مادرش بود.
مرضیه از۱۹سالگی فعالیت هنری خود را
آغاز کرد، او موسیقی وآواز خوانی را نزد اساتیدی چون ابوالحسن خان صبا، مرتضی
محجوبی، حشمت دفتر، اسماعیل مهرتاش، عبدالله خان دوامی و رکن الدین مختاری فرا
گرفت.اولین کنسرت او به همت شاعر ورجل نامی، ملک الشعرای بهار اجرا گردید.بانوی
هنرایران مرضیه جزء اولین هنرمندانی شد که در رادیو برنامه اجرا کرد.
روزی که اولین برنامه او از رادیوپخش
شد، صدایی صاف، شفاف و دلنشین در ایران طنین‌انداز شد که می‌رفت تا برای نزد‌یک به
هفت دهه خاطرات تلخ و شیرین سه نسل را در یک سرزمین پهناور به نوعی با خود عجین و
همراه کند و قلبها را به تسخیر خود در بیاورد.ادامه خبر....
خانم مریم رجوی درسوگ مرضیه هزاردستان
زیباترین وطن گفتند: صدای دلنشين رنجها وعواطف شصت ساله يك
ملتصلابت سركش زن ايرانی در برابر سنگسار و زن ستيزی خميني؛
زيباترين صدای مقاومت برای آزادی؛ گنجينه پرافتخار و بی زوال هنرايرانی؛ اشرف الساداتِ اشرفی؛ برجسته ترين «زن هنرمند و مقاوم» در جهان معاصر؛ مرضيه عزيزِ من رخت سفر بربست....
خدايا! چگونه می توان وصفش كرد؟
«صورت گرنقاش چين،
رو صورت يارم ببين،
يا صورتی برکش چنين
يا ترک کن صورتگری»
زيبائيهای صورت پرغرورش را دختران قاليباف ايران، بر تار وپود رنجهايشان ترسيم كرده اند. ولی سيرت زيبای مرضيه عزيز و آن‌همه مهرو وفا وآنهمه صلابت وشجاعت ومعرفت را چگونه مي توان بازگوكرد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر